آيا آن قدر دل هايمان را حسيني و زينبي و حسني و نبوي و رضوي و در يک کلام ولايت پذير کرده ايم که با آغوش باز جان خود را در راه سربازي مولا و مقتدايمان نثار کنيم؟! آيا محرم و صفر اسلاممان را زنده کرده است که در طليعه ربيع، براي تماشاي بهار ظهور آماده شويم؟ ما اکنون در کجاي تاريخ ايستاده ايم و چه مسئوليتي بر دوش داريم؟ لحظه اي درنگ تا فردا خجل نباشيم!
