گریه کن امام حسین(ع) بود...

جوون بود...

لوازم گناهی براش پیش اومده بود...

چیزی نمونده بود اما....

اما چهره خودش تو هیئت اومد تو ذهنش.اون موقع که محکم به سینش می زد و اشک می ریخت و میگفت:

غریب حسین...غریب حسین...

دلش گرفت..نه دلش شکست.از خودش...رو به خود ش کرد وگفت:

دمت گرم بابا!ایول داری.باشه انتخاب با خودته...

گریه برای امام حسین یا این گناه...اینم بگم که این جور کارا رو قاتلای امام حسینم انجام میدادن!

انگار یکی دستش و گرفت:تو حیفی...

یا ابالفضل(ع)

....

..

.

همین

نوشته شده در شنبه 89/8/1ساعت 12:41 عصر توسط حسین محمدی نظرات ( ) |