بسم رب الحسین (ع)

سزاوار است که دوستداران و شیعیان اهلبیت به حکم عشق و وفایی که به خاندان پیامبر و ایمان و اعتقادی که به خدا و رسول دارند در نخستین دهه ی این ماه حالشان دگرگون گردد و یادآوری مصیبتهای جانگداز و جگرسوزی که در این روز ها برخاندان رسول وارد آمده است بر جان و دلشان غبار غم و بر روی رخسارشان گرد ماتم فروپاشد بلکه میسزد که در این روزها به خاطر این مصیبت ها باید مقداری از لذایذ زندگی را که از خوردن و نوشیدن و حتی خوابیدن و گفتن به دست می آید ترک نموده و خود را چنان مصیبت زده و ماتم دیده فرا نمایند که گویا مصیبت مرگ پدر یاداغ ماتم پسردیده اند

من (میرزا جواد آقا ملکی) خود برخی از فرزندان کوچک خود را دیده ام که در این روزها (دهه ی محرم) به نانی خام بسنده می کردند و از خوردن نان پرهیز میکردند و تا جایی که می دانم کسی به او نگفته بود که این کار را انجان دهد و گمان می کنم سرچشمه این کار دوستی باطنی او بود.

آری دوستداران اهلبیت علیهم السلام باید در این ده روز اینگونه باشند و اگرنتوانند در همه ی این ده روز اینگونه باشند دست کم بکوشند تا در دو روز نهم و دهم(تاسوعا و عاشورا) و شب یازدهم اینگونه باشند.

باید در روز تاسوعا، عاشورا و شب یازدهم نان خالی بخورد و در روز عاشورا تا عصر خوردن، آشامیدن و حتی سخن گفتن مکر آنکه لازم باشد و دیدار با برادران دینی را ترک کرده و آن روز را روز گریه و اندوه خود قرار دهد.

 نیز سزاوار است که در همه ی روزهای دهه ی نخستین به خواندن زیارت معروف عاشورا اهتمام ورزند .

(المراقبات، میرزا جواد ملکی تبریزی، اعمال ماه محرم)

صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین(علیه السلام)

همین

یاحق

 

نوشته شده در چهارشنبه 90/9/2ساعت 9:42 صبح توسط حسین محمدی نظرات ( ) |